Aslında şu ana kadar ne yazacağımla ilgili birçok fikrim olduğunu düşünsem de masa başına geçince bütün hepsi bir anda silinip gidiyor. Biraz doğaçlama yazıp gidişatı kontrol etmeye çalışacağım.
2019 Kasım’ında askerlik tecilimi kaldırıp askerlik başvurusunda bulunmuştum. Aradan geçen bir ayın ardından sonuçların açıklanması için beklemeye başladım. 2020 Ocak ayının son haftasında açıklanan sonuca göre 2020 Şubat’ında askerdim: 378. Dönem Yedek Subay Adayı olarak göreve çağrılmıştım. Gerçekten heyecan vericiydi, bu zamana kadar yaşadığım nadir garipliklerden biriydi bu haber.
Hazırlıklar yapmaya başladım. Ne alınır, ne giyilir, araştırdım, soruşturdum…
Adet olduğu üzere akrabalarımı ziyaret ederek onlarla vedalaşıp onlardan helallik istedim. Sonra gecikmeyeyim diye biletimi de aldım. Hazırlıklarımı tamamladım. Aile içinde vedalaştım. Serçe parmağıma kına yaktırdım.
Her şey bir anda oluyormuş gibi anlattığıma bakma, aradan bir yıl geçti ve bugün yorulmuş parmaklarımı hareket ettirerek kafamın içinden geçenleri olduğu gibi aktarmak öncekinden kolay değil. O yüzden yavaş yavaş yeniden ısınma yazıları mahiyetindeki bu yazıları kabul gör :)
Hazırlıkların ardından 30 Ocak Cuma gününün gecesinde artık yolcu olmaya hazırdım. Çanakkale’ye doğru uzun bir yolculuktu bu… Öncesinde teslim olmadan bir gün önce kıymetli arkadaşımı Kocaeli’nde gördükten sonra Çanakkale’ye doğru yol almaya başladım.
Şubat ayının ilk pazar gününün ikindi vaktinde birliğe teslim oldum. Buradan sonra anlatacaklarım hikaye gibi olsun istemiyorum ama gerçek yaşadıklarımı da detayıyla anlatamıyorum. O yüzden biraz daha planlama yaparak farklı bir şekilde anlatmayı sürdürmeyi düşünüyorum.
Şimdi Kıraatane’nin iyi kötü dördüncü yılındayız. Bu yılın teması üretkenlik. Böylece bu yılın daha üretken bir şekilde geçmesi için yazıyor ve dua ediyorum. Rabbim hayırlısını versin. Sonraki günlerde görüşmek üzere.
Selamlar, sevgiler.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder